Εντελώς ξαφνικά έφυγε από τη ζωή ο 62χρονος συγχωριανός μας Βαγγέλης Παπαγεωργίου, το «άγρυπνο μάτι» του «Διγενή» Νεοχωρίου
Γράφει ο Παναγιώτης Γιδόπουλος- Πρωινός Λόγος
Δικαίως ανησύχησα λοιπόν.
Πέρασαν ώρες από τη δημοσίευση του τελευταίου αφιερώματος στον «Διγενή» της ψυχής σου και δεν είχαμε επικοινωνία.
Πάντα μ’ αναζητούσες και εννοείται πως θα μ’ έβρισκες – οποιαδήποτε στιγμήμε την απίστευτη επιμονή σου, για να με διορθώσεις ή να δείξεις την ικανοποίησή σου για όσα έγραψα για την ΟΜΑΔΑ ΣΟΥ.
Ούτε λέξη δεν περνούσε απαρατήρητη. Λες και ο «Διγενής» ήταν ο πιο σοβαρός λόγος για να ζεις. Τόσο πολύ. Πολλά και απίστευτα τα πειράγματα και πάντα νευρίαζες όταν «αδικούσαμε» την ομάδα σου.
Εφυγες τόσο ξαφνικά Βαγγέλη…
Κάθε μέρα, σε κάθε παιχνίδι, με κάθε τρόπο και δυσκολία σε απασχολούσε η ΟΜΑΔΑ ΣΟΥ. Μπορεί η μοίρα να μην σου φέρθηκε δίκαια και να περιόρισε τις κινητικές σου δραστηριότητες από νεαρή ηλικία, ποτέ όμως δεν σου στέρησε την ελευθερία κίνησης με το μυαλό.
Τόσο που δεν σε προλαβαίναμε… Απίστευτη μνήμη, θυμόσουν τα πάντα λες και είχες μπροστά σου το βιβλίο της ζωής. Πέρασες πολλά αλλά πάντα κέρδιζες. Ολα αυτά τα χρόνια που συνεργαστήκαμε στο ρεπορτάζ του «Διγενή» μιλήσαμε ατελείωτες ώρες και πάντα ήμουν αυτός που έκλεινε το τηλέφωνο, λόγω δουλειάς.
Αλώστε δεν τελείωνες ποτέ εσύ… να μιλάς για τον «Διγενή».
Για την ΟΜΑΔΑ ΣΟΥ.
Αυτό κάναμε πρόσφατα και μάλιστα επέμενες πως θα γίνουν οι αγώνες, πως το χιόνι θα λιώσει. Λες και γνώριζες πως δεν θα προλάβεις να ξαναδείς την ΟΜΑΔΑ ΣΟΥ.
Έφυγες τόσο ξαφνικά Βαγγέλη Παπαγεωργίου, φίλε μου και πιστέ συνεργάτη του «Πρωϊνού Λόγου», που στην επόμενη αγωνιστική σίγουρα θα πάρω τηλέφωνο για να μου δώσεις στοιχεία από τον αγώνα.
Τόσα χρόνια αγαπήσαμε και τον «Διγενή» μαζί σου. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.
Τόσο που να ακούς και να βλέπεις την αγαπημένη σου ομάδα τον «Διγενή» για πάντα.
Την ΟΜΑΔΑ ΣΟΥ…
Πάνος Γιδόπουλος
Τον πρωτογνώρισα μέσα από τις σελίδες του “Φλας στα Σπορ” της Δευτεριάτικης Αθλητικής Εφημερίδας των Τρικάλων. Το όνομα του Βαγγέλη το έβρισκες πάντα στο ρεπορτάζ των ‘ερυθρόλευκων’ του Νεοχωρίου. Ήταν κι ο μεγαλύτερος έρωτας.. της ζωής του!. Ο “Διγενής”, έδινε χρώμα και νόημα στις μέρες του. Χτυπημένος από τη μοίρα και πολεμώντας τα σοβαρά προβλήματα από αντιμετώπιζε από μικρή ηλικία, στέκονταν πάντα “όρθιος”, δυνατός και ζωντανός! Έτρεφε μεγάλη εκτίμηση στο πρόσωπό μου. Πάντα σχολίαζε αυστηρά αλλά και με λεπτότητα τα αθλητικά τεκταινόμενα και συχνά έκανε αναφορές, επαινώντας τις ραδιοφωνικές μου περιγραφές των ποδοσφαιρικών συναντήσεων του ΑΟΤ από το μακρινό παρελθόν… Read more »